De verheerlijking van het verleden beperkte zich niet tot het tentoonstellingsterrein. De volledige stadsvernieuwing waar de Wereldtentoonstelling aanleiding toe gaf, stond in het teken van de glorificatie van het verleden. Monumenten als het Belfort, Gravensteen en het Stadhuis werden ontbloot van industrie en krotten die binnen en tegen de gevels aan schurkten. Ze werden hersteld en gereconstrueerd naar ideaaltypische voorbeelden. In de Kuip werden straten en pleinen vrijgemaakt om een panoramische route door het centrum te creëren. Nieuwe gevelpartijen maakten het plaatje compleet.