Een andere vorm van exotisme was het tentoonstellen van ‘exotische’ mensen op de Expo’s. Zoos Humains of mensentuinen maakten deel uit van de commerciële amusementscircuits van pretparken die op het einde van de negentiende eeuw steeds belangrijker werden op Wereldtentoonstellingen. In die mate zelfs dat impresario’s er zich in specialiseerden en met hun groepen internationale tentoonstellingen afreisden. Hoewel vergoed voor hun ‘optreden’ stond de ‘tentoongestelde mens’ in een onderdrukte positie, geëxploiteerd om de winst. Het Ghent Syndicate LTD, de vennootschap die de horecazaken en attracties van de Gentse Expo uitbaatte, boekte twee van die doorwinterde mensentuinen: een Senegalees en Filipijns dorp. Hun impresario’s vochten een bittere concurrentiestrijd uit om de aandacht van pers en publiek.