Hoewel veel minder prominent dan op andere Wereldtentoonstellingen, ontbrak het Midden-Oosten toch niet helemaal in de attractiezone. Het format had nu eenmaal zijn populariteit en lucrativiteit bewezen. De Straat van Caïro was een commerciële onderneming die bezoekers meevoerde naar een fictief Midden-Oosten. Egyptisch aandoende architectuur, een minaret, oriëntaalse paviljoenen, figuranten in Oosterse klederdracht, kamelen, ... het ene cliché na het andere werd opgevoerd in deze enscenering. De bezoeker kon er zijn toekomst laten voorspellen door een Egyptische waarzegster of zich vergapen aan Oriëntaalse dansers in het Palais de Danses.